What's up

เขียนเอาไว้ก่อน กลัวจะลืม ว่าแม่เจอโตโน่ เมื่อวันที่ 16 พย 2553 วันหวยออกไงลูก ไอ้เลี๊ยบมันอุ้มลูกมาเล่นที่บ้าน แม่เอาขนมให้ลูกกินเยอะแยะ ลูกก็กินซะเรียบ ตัวสั่นเชียว สงสันอร่อยมาก กินไปกินมาอ้วกกระจายเลย!

ทีนี้ไอ้เลี๊ยบมันไปธุระสักชั่วโมงนึงมั้ง ฝากลูกไว้ ลูกก็นอนเป็นบังอร นอนอย่างเดียวเลย คิดในใจ เออไม่ดื้อเนอะ และบอกลูกว่า ถ้าถูกหวยจะพาไปอาบน้ำ พอไอ้เลี๊ยบมารับกลับ เย็นนั้น แม่ก็ถูกหวยเลยจริง ๆ   ต้องขับรถไปรับลูกมาอาบน้ำ  หมอฉีดยาและอาบน้ำให้ แม่ซื้อเสื้อตัวแรกให้ลูกสีเขียว ใส่แล้วดูดีมีสกุล

ก็เลยเอานอนบ้านสักวัน ใหน ๆ ก็อาบน้ำแล้ว ลุงชาบอกให้ใส่แพมเพิส สี่ทุ่มได้ลูกขี้แตกใส่แพมเพิสเหม็นมากๆๆๆๆ เพราะแม่ให้ดินใส้กรอก แม่หิ้วน้องโตโน่ลงมาข้างล่าง โยนให้พี่เกด โทรตามนางเอกและไอ้เลี๊ยบให้มารับไปคืนเจ้าของ  นางเอกเมา ไอ้เลี๊ยบก็เมา  โทรหาไกด์เจ้าของลูกมารับ มันก็ไม่รับสาย

แม่กับพี่เกดจับน้องโยนลงอ่างน้ำ และเอาสายยางฉีดตูดน้อง เหม็นจะอ้วก แต่ทำไงได้  เอาสบู่ถูๆๆๆๆๆๆ แล้วพี่เกดก็อุ้มน้องไปให้พี่แม๊กช่วยเช็ด แถมหาเห็บได้อีกพันตัวมั้ง

แม่เอาผ้าห่อน้องและจับนอนบนเตียง จนเช้า ลงมาทำงาน ดูความประพฤติ เจ้าของโตโน่ โทรมาบอกขายน้องสองพัน แม่บอกไม่เอาเลี้ยงไม่ได้ แต่ขอดูก่อนละกัน

ผ่านไปสามวัน ทุก ๆ คนที่นี่ชอบลูกมาก เผลอแปบเดียวแม่ก็จ่ายค่าน้ำนมให้ครอบครัวโตโน่ไปแล้ว เอาลูกมาอยู่กับแม่อย่างถาวร ลูกมาแต่ตัวจริง ๆ อืม ลืมไปมาพร้อมโรคเลือดจางอีกตะหาก

วันหนึ่ง ลูกดูเซื่องซึม วิ่งแล้วล้ม แม่เลยจับไปหาหมอที่เคหะ หมอผู้ชายฉีดยาลูกจนเข็มหัก เลือดออก ผ่านไปสองวันก็ไม่หาย แม่เลยพาไปหาหมออีกคนที่บ้านหมอรักหมา เจอหมอพรพิมล เจาะเลือดลูกไป ฉีดยา และให้ยามากิน แม่ต้องรอผลเลือดใจจดจ่อ

ตอนเช้าลูกอ้วก แต่ลูกก็กินอาหารผู้ป่วยได้ดี แต่ลูกซึมมาก ๆ ขนาดเอาลุกนอนในหมอนใบเล็กลูกลืมตาไม่ขึ้นเลย แม่เช็ดตัวให้ เอาลูกมากอด และขอพรพระ ขอพรยายบุญมี ขอให้บุญบารมีที่เรามีร่วมกันให้ลูกหายป่วย ลูกลืมตามาเลียน้ำตาของแม่ เลียแล้วก็หลับไปอีก ลุงชามาก็สงสารลูก

ตอนเช้าป้า ๆ มาเยี่ยมที่บ้าน พอตกบ่าย หมอโทรมาเรื่องผลเลือดและบอกว่า ลูกเป็นพยาธิในกระแสเลือด ให้กินยาและดูผลเลือดต่อไป หากมากมายอาจจะตายได้ แต่ดีที่สุดแล้วได้เท่านี้ แม่หัวใจแทบสลาย คิดในใจ เอาวะไอ้พยาธิเลว มึงทำลูกกูทำไม  ไอ้ยุงบ้าที่อาจพาเชื้อโรคมา ไอ้พวกเลว กูในฐานะแม่ของโตโน่ขอให้พวกเชื้อโรคทั้งหลายจงมีความสุข ๆๆ อย่าเบียดเบียนซึ่งกันและกันเลยสาธุๆๆๆ  แม่ทำได้แค่นี้

และก็ไปขอศาลตายาย ขอศาลพระภูมิเจ้าที่เจ้าทางให้ลูกมาอยู่ที่นี่ อย่างมีความสุข ขอบนต่อท่าน ผ่านไปสองอาทิตย์ แม่ทั้งแค่น ทั้งเกนื่อย พี่เอก พี่เกด และทุกคนช่วยป้อนยา จนหมอบอกว่าน้องหายขาดแล้ว เชื้อโรคไปหมดแล้ว เฮ้ๆๆๆๆๆ  แม่จัดแจงเอาหัวหมูไปแก้บน แม่ดีใจที่ลูกเข้มแข็งมาจนทุกวันนี้

ลูกอยู่กับแม่มาหกเดือนแล้ว แม่ดีใจ และนี่คือบันทึกฉบับแรกเมื่อเราสองคนแม่ลูกพบรักกัน ต่อไปจะบันทึกเรื่อง ที่เราไปเที่ยวไว้ในนี้นะคะ

รักลูกโตโน่ที่สุดในชีวิต

คนทำคลอดชื่อ พี่กวาง  แม่ให้กำเนิดชื่อ ฮาร์บีท (ชิห์สุ)  พ่อชื่อมาวิน (มอลทีส)   แม่ที่รักและเลี้ยงดู แม่เอ้  พี่สาว พี่เกด  พี่ชาย(หญิง) พี่เอก  ป้าชื่อ ปุ้ย,สร้อย,บลู  ยายชื่อ ยายบุญมี และยายเปี๊ยก  น้าชื่อ  น้าชาย น้าแชมป์ น้ากบ น้าโน๊ต  โอยๆๆๆๆๆๆ ญาติเยอะ  ตอนนี้มีกิ๊กชื่อ ซูชิ ต่อไปคงย้ายบ้าน  โตโน่หล่อซะอย่างจะหากิ๊กต่อไป  โตโน่ชอบเที่ยวและไม่เคยอยู่คนเดียวเลยตั้งแต่เกิด แม่เลยกะเตงไปทุกที่ บางทีต้องแอบเข้าโรงแรม ตอนนี้โตมาก แม่อุ้มหลบไม่ไหว เลยต้องไปเฉพาะโรงแรมที่เค้าเต็มใจรับสุนัข ดังนั้นโรงแรมใหนจะถูกจะแพงหากไม่ให้โตโน่เข้า ไม่ได้กินเงินแม่เอ้แน่ ๆ



New Update


      โพสต์ก่อนหน้า


      เพื่อนทั้งหมด36 คน


      ดูเพื่อนทั้งหมด


      Dogilike.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติม ยอมรับ