Family ของฉัน

ชอบ:
ชอบให้กอด

ไม่ชอบ:
ไม่ชอบแมวอย่างแรง ไม่ชอบหมาที่ตัวเล็กกว่า

เล่าเรื่อง:
ที่มาของชื่อ"ตัวเล็ก" ตะก่อนนะผมเป็นหมาบ้านนอกหล่ะ บ้านเกิดผมอยู่ติดทะเลสาบสงขลาเลยนะ พ่อเป็นใครไม่รู้ รู้แค่วันๆการเป็นอยู่ การใช้ชีวิตผมลำบากมาก ต้องไปแย่งอาหารเม็ดไก่ แย่งรำหมูกิน โดนตีบ้าง โดนไล่บ้าง โดนน้ำร้อนสาดก้นเป็นแผลจนขนหาย โดนเลี้ยงแบบตามมีตามเกิด แต่อยู่มาวันนึ่ง มีตาแก่ๆ กับเด็กวันรุ่นเดินเข้ามาที่บ้านที่ผมอยู่ ยืนๆ มองๆ แล้วชี้หมาที่ผม แล้วอุ้มผมไปที่บ้านเค้าเลย เช้าวันต่อมาเอาผมลงลังขึ้นรถ ตั้งสติได้อีกที ผมอยู่กรุงเทพแล้ว วันนั้นก็เอาผมมาล้างตัวเลย ผมร้องลั่นเลยเพราะไม่เคยอาบน้ำ จนข้างบ้านออกมาดู แล้วมีป้าถือชามข้าวมาให้ ผมตกใจมากมีข้าว มีเนื้อไก่ ผมไม่เคยกินข้าวเป็นชามแบบนี้มาก่อน ผมกินจนลืมเคี้ยวติดคอหลายรอบเลย แถมกินเท่าไหร่ก็ไม่อิ่ม แถมไปหาหมอรักษาเห็บหมัด ฉีดยาไรไม่รู้เยอะแยะ จนผมระบบไปหมด จากวันนั้น จนวันนี้ มา 9 ปี ผมโดนขุนจน หนัก 40โล แล้วผมมารู้ทีหลังว่า แม่ และพี่น้องของผม โดนตี โดนวางยา หลังจากที่ผมมาอยู่กรุงเทพได้ไม่นาน จนตอนนี้เหลือผลที่รอดเพียงตัวเดียว แต่เจ้านายก็บอกผมนะ ว่ายังไงก็จะไม่ทิ้งผม จะอยู่ด้วยกันจนตายไปข้างเลยหล่ะ