Family ของฉัน

บทที่ 6 : หมอชูศักดิ์ กับ น้ำที่ไม่เคยเต็มแก้ว
 

            ในวันนั้น 1 มิ.ย. 56 ฉันเดินออกจากคลินิคของหมอชูศักดิ์ด้วยความสับสน หมอบอกว่า ฉันสามารถรับถังถังกลับไปดูแลได้ เพราะยังไงเจ้าของก็ดูแลหมาได้ดีที่สุด ทว่า ปัญหาของถังถังเวลานั้นคือ
 

1.เพิ่งผ่านลำไส้อักเสบมา

2.เพิ่งผ่านพยาธิในเม็ดเลือดมา

3.ปอดบวม มีน้ำมูก หายใจครืดคราด

4.ตับทำงานไม่ค่อยสมบูรณ์

5.ไม่สามารถขับถ่ายเองได้ สำรอกโยเกิร์ตออกมาเป็นบางที

6.ยังไม่ได้รับวัคซีน โรคหัดสามารถแทรกซ้อนได้ตลอดเวลา

7.ร่างกายอ่อนแอเกินจะรับวัคซีน





 

เรียกได้ว่ามันเปราะบางมาก จริงๆแล้วฉันรู้ดีว่า หากมีอะไรฉุกเฉิน คนที่จะดูแลได้รวดเร็วและทันการณ์ก็คือหมอชูศักดิ์ ไม่ใช่ฉัน แล้วก็ควรเป็นอย่างยิ่งที่จะฝากถังถังไว้กับหมอก่อน แต่ความกลัวทำให้ฉันอยากรับมันกลับบ้านเสียวันนั้นเลย ฉันกลัว...ว่าการมาครั้งนี้อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เจอกัน


หมอชูศักดิ์บอกฉันว่า ภาพที่ฉันเห็น เป็นเพียง 24 ชั่วโมงแรกเท่านั้น ฉันยังไม่เห็นอะไรอีกมาก ให้ทำใจสบายๆไม่ต้องเครียด แล้วรอดูว่าฉันจะสามารถดูแลถังถังเองได้หรือไม่ ตัดสินใจ ประเมินกันวันที่ฉันจะกลับกรุงเทพดีกว่า

 

            ถึงหมอจะพูดอย่างนั้น ในสมองของฉันมีแต่การประมวลผลซ้ำไปซ้ำมาไม่ว่างแม้แต่นาที ถ้ารับกลับบ้าน จะสวนทวารมันได้มั้ยนะ? จะรู้ได้ยังไงว่ามันปวดท้อง? แล้วน้ำมูกล่ะ จะรู้ได้ยังไงว่านี่มากเกินไปแล้วหรือยังไม่น่ากังวล อาหารล่ะ มันจะกินอะไรในเมื่อกินเข้าไปก็ขับถ่ายออกมาไม่ได้? แล้วถ้า...ไข้หัด... หรือว่าที่หมอให้รับไปดูแลเองได้ เป็นเพราะมันเกินเยียวยา อยากให้สิ้นใจใกล้ๆเจ้าของ..พอคิดถึงตรงนี้ฉันก็จะสรุปเอาดื้อๆว่า งั้นฝากหมอชูศักดิ์ไว้ก่อน แต่แล้วเสียงในใจก็แย้งขึ้นมาถ้ารับกลับไป จะได้เช็ดเนื้อเช็ดตัว ได้กอดได้ให้กำลังใจ ถ้ากลับไปแล้วไม่ได้เห็นอีกจะเสียใจนะ ฉันคิดอย่างนี้วนเวียนไปมาจนหลับไป


 

            2 มิ.ย.56 ฉันมาเยี่ยมถังถังตอนสายๆ มันดูดีขึ้นมากจนฉันกลัว ว่ามันคือสัญญาณของเปลวไฟที่ ที่จะลุกโพลงขึ้นมาก่อนจะมอดดับไป คงเปรียบเหมือนโบราณว่า “จะดูหน้า หน้าก็นวล จวนจะตาย” วันนี้คำนี้หลอกหลอนฉันจนแทบไม่มีกะจิตกะใจทำอะไร หมอบอกว่าถังถังนอนหลับดี น้ำมูกลดลง แต่ไม่ใช่ความเสี่ยงต่อไข้หัดจะลดลงไปด้วยหรอกนะ หมอพูดตรงเสมอ แม้จะทำให้ฉันใจหาย แต่ก็ต้องเข้าใจว่าหมอทำถูกแล้วที่ไม่ให้ความหวังลมๆแล้งๆกับฉัน  


 

ที่ก้นถังถังมีอึติดอยู่เล็กน้อย มันแห้งกรัง ฉันเองพกทิชชูเช็ดก้นเด็กมา เผื่อว่าจะเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้มันอยู่แล้ว จึงกะว่าจะเช็ดก้นให้มันด้วยเลย หมอบอกฉันว่า เช็ดก้นมันเบาๆ หมาชอบนะเวลาเราเช็ดก้นให้มัน เพราะเป็นบริเวณที่มันทำความสะอาดเองไม่ได้ เป็นการแสดงออกถึงความรักที่หมาก็รับรู้ได้ ฉันฟังหมอไป เช็ดก้นถังถังไป แอบมองมันไป มันดูเคลิ้ม ใกล้จะหลับ หมอรู้ได้ยังไงหว่า? ฉันแอบสงสัย


 

 เพราะถังถังดูดีขึ้น นอนหลับตาพริ้ม วันนี้ฉันเลยถือโอกาสพูดคุยกับหมอเช่นเคย หมอให้ความรู้เรื่องการเลี้ยงหมาให้แข็งแรง ไม่ว่าจะพูดเรื่องอะไร หมอมักจะสรุปวิธีการทำให้หมาของเราอยู่ไปได้นานๆ ไม่เจ็บป่วย ก็คือ “การทำวัคซีนอย่างถูกต้อง” หมออธิบายถึงลักษณะเฉพาะในแต่ละสายพันธุ์ของสุนัขซึ่งมีปฏิกิริยากับยี่ห้อวัคซีนต่างๆกันไป





ถ้าถามว่า ไหนล่ะเอกสารประกอบ ไหนล่ะบทวิจัย ไหนล่ะสถิติ ไหนล่ะแบบสำรวจ ฉันคงตอบได้แค่ว่า คนที่คุยกับฉันตอนนี้ ที่กำลังอธิบายวิธีการดูแลหมาอย่างละเอียดตั้งแต่หมาตื่นนอนจนนอนหลับ ไม่จำเป็นต้องใช้หลักฐานเชิงวิชาการอะไรมาอ้างอิงให้ฉันเชื่อเลย เพราะการที่หมาของฉันยังหายใจอยู่ตรงหน้าฉันนั้น เป็นหลักฐานชิ้นสำคัญมากพอแล้ว


หมอเรียกให้ฉันกับแฟนนั่งแล้วหมอก็กางไวนิลแผ่นยักษ์ อธิบายโปรแกรมวัคซีนโดยละเอียด เหมือนเรากำลังเลคเชอร์กันอยู่ หมอบอกว่า หลายๆคนคิดว่าหมออุปโลกน์วาดกราฟขึ้นมาเอง จริงๆแล้วมันมีในตำรา แล้วหมอก็หยิบป้ายติดผนัง ที่เรามักจะเห็นหมอๆเอาติดผนังให้ความรู้ผู้ป่วยกันแบบนั้นแหละค่ะ เป็นป้ายติดผนังที่ให้ความรู้เกี่ยวกับโรคและวัคซีน ซึ่งมันก็มีกราฟนี้จริงๆ หมอบอกว่าป้ายนี้ 20 ปีมาแล้ว ป้ายเก่าแล้วแต่ข้อมูลยังคงเดิมเสมอ



หมอสอนฉันว่า บางครั้งการประยุกต์ก็จำเป็นถ้ามันจะรักษาชีวิตหมาเอาไว้ได้ บางครั้งก็ต้องยอมลดอีโก้ ยอมรับว่ายังมีสิ่งที่เราไม่รู้ แล้วเรียนรู้มันซะ ค้นหาทางรักษา ทางป้องกันใหม่ๆ หาความรู้ใหม่ๆใส่ตัว เป็นน้ำครึ่งแก้วพอ อย่าเป็นน้ำที่เต็มแก้ว หมอเองไม่ได้รู้ทุกอย่างในโลก หลายอย่างที่ต้องมาศึกษา มาค้นพบเอาจากประสบการณ์ จากการที่เรายอมรับที่จะเรียนรู้นั่นแหละ และจนวันนี้หมอเองก็ยังไม่หยุดเรียนรู้นะ อย่างหมาของคุณก็เป็นเคสที่หมอต้องศึกษาเหมือนกัน หลายๆวิธีหมอก็ค้นพบจากการรักษาหมาของคุณ ฉันฟังแล้วแอบอึ้งปนทึ่งเลยล่ะค่ะ หมอเก๋าเกมอย่างหมอชูศักดิ์ยอมรับตรงๆว่าบางอย่างหมอก็เพิ่งคิดออก ฉันนึกว่าหมอจะฟอร์มว่าหมอรู้ทุกสิ่งอย่างในจักรวาลเสียอีก







 

                 ตลอดเวลาที่ฉันนั่งอยู่ในคลินิค ฉันเห็นหมอเสียสละเวลาส่วนตัว นั่งรับสาย (เบอร์ส่วนตัวอีกต่างหาก) เจ้าของสัตว์ป่วยตลอดทั้งวัน หมอจะต้อนรับคู่สนทนาด้วยประโยคคล้ายๆกัน “สวัสดีจ้ะ ......พันธุ์อะไรจ๊ะ....อายุเท่าไหร่.....ทำวัคซีนรึยัง....ยี่ห้ออะไร.....กินโยเกิร์ตสามซีซีทุกครึ่งชั่วโมงนะ ครบสามชั่วโมงแล้วโทรหาหมอใหม่ สวัสดีจ้ะ”  ฉันนึกนิยมในตัวหมอชูศักดิ์อยู่ในใจ ให้คำปรึกษาไปใช่ว่าเขาจะมาเป็นลูกค้าหมอทุกคนหรือก็เปล่า แต่หมอก็ยังยินดีจะรับฟังอาการ อธิบายขั้นตอนการสังเกตอาการ การดูแลเบื้องต้นอย่างใจเย็นทั้งที่หมอจะไม่คุยก็ได้ จะตัดบทเสียก็ได้ ก็แหม...ให้คำปรึกษาทางโทรศํพท์มันได้เงินที่ไหนกันเล่า? เบอร์หมอชูศักดิ์เป็นเบอร์มือถือธรรมดาๆ ไม่ใช่ 1900 1900 บลาๆๆ บลาๆๆๆ ที่รับสายแล้วได้เงินซะหน่อย


 

ฉันยังคิดเล่นๆกับแฟนเลยว่า เราน่าจะมาสมัครเป็น Call Center ให้หมอเนอะ “ปฏิญญาสัตวแพทย์สวัสดีค่ะ ลำไส้อักเสบยังไม่เคยทำวัคซีน กด 1 ลำไส้อักเสบทั้งที่ทำวัคซีนแล้ว กด 2 สุนัขป่วย นอนไม่หลับกระส่ายกระสับทนไม่ไหว ไม่ทราบสาเหตุ กด 3 โรคผิวหนัง กด 4  สุนัขได้รับอุบัติเหตุ กด 5 หากสุนัขของท่านเคยทำวัคซีนแล้ว แต่ไม่มีใบวัคซีนมาประกอบคำปรึกษา กรุณากดวางสาย เพราะคุณหมอนั่งทางในไม่ถูก ขอบพระคุณค่ะ” คำที่เราสองคนได้ยินบ่อยจริงๆก็เห็นจะเป็นคำว่า “วัคซีน” สำหรับหมอแล้ว วัคซีนดูจะเป็นตัวหลักที่ทำให้หมอวินิจฉัยได้ค่อนข้างแม่น ว่าจะรอด หรือไม่รอด ถ้าปรึกษาหมอชูศักดิ์แล้วไม่มีใบวัคซีน ก็จบกันแค่นั้นเอง


 

            ช่วงเย็นถังถังเสียดท้องแต่ถ่ายเองไม่ได้เช่นเคย หมอชูศักดิ์ใช้เทอร์โมมิเตอร์คว้านก้นกระตุ้นการขับถ่าย แต่ไม่เกิดอะไรขึ้น หมอเลยใช้วิธีเดิมคือฉีดน้ำเข้าทางทวารหนัก 20 ซีซี และเอาสายยางดีท็อกซ์สวนก้น อึถังถังเหนียวมากอุดอยู่ตรงปลายสายยาง ก่อนที่ฉันจะคิดอะไรทัน ฉันก็เห็นหมอชูศักดิ์จัดการเคลียร์อึที่อุดปลายสายยางอยู่ด้วยมือเปล่าแล้วบรรจงสวนก้นให้ถังถังใหม่อีกครั้ง ฉันกับแฟนมองหน้ากัน เข้าใจกัน โชคดีของเราจริงๆที่ถังถังมาที่นี่ ได้เห็นหมอดูแลมันขนาดนี้แล้ว ถ้าถังถังเป็นอะไรไปขึ้นมา เราจะไม่มีวันโกรธ โทษ หรือสงสัยในตัวหมอชูศักดิ์เลย


 

            พอถังถังอึเสร็จ หมอก็จับมันนอนห่มผ้า หมอบอกว่า อึแล้ว สบายท้อง สบายท้องแล้วก็จะหลับสบาย ได้เวลาพักผ่อนของหมาแล้ว แปลว่าคน(คือเอ็งนั่นแหละ)กลับไปได้แล้วนั่นเอง ที่คลินิคหมอชูศักดิ์ หมาสำคัญกว่าคนนะจะบอกให้






หมอทิ้งท้ายว่า วันนี้หมาของคุณดูดีขึ้นนะ ทำใจสบายๆ พรุ่งนี้มาประเมินกันว่าจะรับกลับไปดูแล หรือ จะฝากให้หมอดูแลให้ ฉันก็อยากทำใจสบายๆอยู่หรอกนะ แต่ให้ตายเถอะ คำว่า “จะดูหน้า หน้าก็นวล จวนจะตาย” กลับมาหลอกหลอนฉันอีกแล้ว คืนนั้นฉันนอนแทบไม่หลับเลย...




To Be Continued...